Μνημόνιο Κατανόησης για Σεισμικές Έρευνες Λιβύης και Τουρκίας
Η Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου της Λιβύης (NOC) ανακοίνωσε την υπογραφή ενός μνημονίου κατανόησης με την τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίου (TPAO). Αυτό το μνημόνιο αφορά τη διεξαγωγή σεισμικών ερευνών σε τέσσερις υπεράκτιες περιοχές στη Λιβύη.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της NOC, οι συζητήσεις περιλάμβαναν την εκτέλεση σεισμικής έρευνας 2D περιοχής μήκους 10.000 χιλιομέτρων και την επεξεργασία των δεδομένων που θα προκύψουν από αυτές τις έρευνες, με στόχο την ολοκλήρωση μέσα σε ένα διάστημα 9 μηνών.
Η υπογραφή του μνημονίου πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εκπροσωπήθηκε η NOC από τον πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου, μηχανικό Μασούντ Σουλεϊμάν, και η TPAO από τον γενικό διευθυντή, Αχμέτ Τούρκογλου.
Αντίκτυποι και Αντιδράσεις
Η υπογραφή του μνημονίου έρχεται σε μία περίοδο αυξανόμενης έντασης, καθώς η Λιβύη, μέσω των εκπροσώπων της από την Τρίπολη και τη Βεγγάζη, έχει εγείρει αντεγκλήσεις σχετικά με τα ελληνικά οικόπεδα που βρίσκονται Νότια της Κρήτης, υποστηρίζοντας ότι παραβιάζουν τα κυριαρχικά της δικαιώματα.
Οι διπλωματικές πηγές αναφέρουν ότι ο χάρτης με τα οικόπεδα που παρουσιάστηκε κατά την υπογραφή του μνημονίου φαίνεται να ακολουθεί τη μέση γραμμή, όπως έχει καθοριστεί από τον ελληνικό νόμο 4001/2011 και τα οικόπεδα που είναι υπό εκμετάλλευση από την αμερικανική ExxonMobil. Ωστόσο, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται ότι κινείται νοτίως της μέσης γραμμής.
Διπλωματικές πηγές επικοινωνούν ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να δεχθεί καμία παραβίαση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων. Η απόφαση αυτή επισημαίνει τη σταθερή στάση της χώρας αναφορικά με τα θαλάσσια σύνορα και τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτά.
Ο διπλωματικός συντάκτης του ΕΡΤΝews, Πιέρρος Τζανετάκος, υπογράμμισε ότι η υπογραφή αυτού του μνημονίου αποδεικνύει πως, ακόμη και με την απουσία διμερούς συμφωνίας οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών μεταξύ της Ελλάδας και της Λιβύης, η τελευταία δείχνει μία έστω προσωρινή αναγνώριση της λογικής της μέσης γραμμής, όπως αυτή καθορίζεται με τον νόμο Μανιάτη του 2011.
Η κατάσταση παραμένει σε παρακολούθηση, με τις διεθνείς σχέσεις να επηρεάζονται από τις πρόσφατες εξελίξεις στην περιοχή.