Ζώνες Εξωτερικού Εμπορίου και Τελωνειακές Αποθήκες: Στρατηγικές Αντιμετώπισης Δασμών
Με σκοπό την αντιμετώπιση του αυξανόμενου κόστους των δασμών και των αβεβαιοτήτων που προκύπτουν από τις εμπορικές συγκρούσεις, παρατηρείται μια αυξανόμενη τάση ανάμεσα στις αμερικανικές επιχειρήσεις να αξιοποιούν τις Ζώνες Εξωτερικού Εμπορίου (Foreign Trade Zones – FTZ) και τις τελωνειακές αποθήκες που έχουν λάβει έγκριση από τις αμερικανικές τελωνειακές αρχές. Αυτές οι στρατηγικές επιτρέπουν στις επιχειρήσεις να καθυστερούν ή να μειώνουν τους φόρους σε εισαγόμενα προϊόντα, βελτιώνοντας τη χρηματοροή τους και μειώνοντας τα λειτουργικά τους έξοδα.
Οι FTZ έχουν μια πλούσια ιστορία που ανάγεται στη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, όπου δημιουργήθηκαν το 1934 από το Κογκρέσο. Ο αρχικός στόχος τους ήταν να ενθαρρύνουν το διεθνές εμπόριο και να στηρίξουν τις εξαγωγές σε μια περίοδο όπου οι δασμοί έφταναν το 53% σε πολλά προϊόντα. Αυτός ο μηχανισμός έχει αποδειχθεί κρίσιμος για την προσαρμογή των επιχειρήσεων σε δύσκολες οικονομικές συνθήκες.
Σύμφωνα με την αμερικανική νομοθεσία, οι επιχειρήσεις που εισάγουν πρώτες ύλες, ημιτελή προϊόντα ή εξαρτήματα σε μια FTZ απολαμβάνουν την δυνατότητα λειτουργίας σε μια δασμολογική φούσκα. Αυτό σημαίνει ότι τα εισαγόμενα προϊόντα μπορούν να αποθηκευτούν στην ζώνη χωρίς να υπόκεινται σε δασμούς έως την έξοδό τους στην εγχώρια αγορά. Οι δασμοί επιβάλλονται μόνο όταν ένα προϊόν εγκαταλείψει την FTZ και εισέλθει στο ενεργό εμπόριο των ΗΠΑ.
Μια εκ των σημαντικών πλευρών της FTZ είναι ότι παρέχουν ελευθερία στη διάρκεια αποθήκευσης των προϊόντων. Ειδικότερα, τα προϊόντα μπορούν να παραμείνουν στην FTZ επ’ αόριστον, ενώ στις τελωνειακές αποθήκες επιτρέπεται η αποθήκευση για διάστημα έως πέντε ετών. Η καθυστέρηση των πληρωμών δασμών δίνει στις εταιρείες την δυνατότητα να διατηρούν πιο ευέλικτες χρηματοροές, σύμφωνα με τον Τζέισον Στρίκλαντ, διευθυντή πωλήσεων στην εταιρεία Givens, που παρέχει υποστήριξη σε θέματα logistics.
Επιπλέον, οι FTZ προσφέρουν ένα μνημειώδες πλεονέκτημα: αν ένα προϊόν κατασκευάζεται σε μια FTZ και επανεξάγεται στο εξωτερικό, τότε δεν επιβάλλονται καθόλου δασμοί. Αυτή η διάταξη έχει γίνει πηγή καινοτομίας και δημιουργικότητας, όπως φάνηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όταν η Pfizer χρησιμοποίησε τις FTZ για την παραγωγή του εμβολίου κατά του Covid. Χάρη σε αυτό το πρόγραμμα, η εταιρεία κατάφερε να κατασκευάσει ενέσεις χωρίς να επιβαρύνεται με πρόσθετους δασμούς επί των συστατικών των φαρμάκων, επιτυγχάνοντας να αποθηκεύσει το εμβόλιο μέχρι να λάβει την απαιτούμενη έγκριση των αρμόδιων αρχών.
Αναμφίβολα, ο κύριος στόχος αυτών των στρατηγικών είναι η προστασία της ρευστότητας των επιχειρήσεων. Όπως επισημαίνει ο Στρίκλαντ, οι εταιρείες επιθυμούν να αποφύγουν την πρόωρη εισαγωγή προϊόντων και την διάθεση κεφαλαίων για δασμούς, οι οποίοι μπορεί να αλλάξουν σημαντικά μέσα σε έξι εβδομάδες ή έξι μήνες. Αυτές οι στρατηγικές, που ενισχύονται περαιτέρω από τον συνεχώς μεταβαλλόμενο εμπορικό τοπίο, καταδεικνύουν την σημασία της ευελιξίας και της προσαρμοστικότητας στην επιχειρηματική διαχείριση.
