Ένα από τα σημαντικότερα ελληνικά τραγούδια, ένα μοναδικό τραγούδι γιατί το έπαιξε με την κιθάρα του και ο συνέθεσε ο σπουδαίος Νότης Μαυρουδής, σε στίχους Αλκη Αλκαίου, ήταν το Πρωινό Τσιγάρο.
Ο Νότης Μαυρουδής, που έχασε τόσο άδικα τη ζωή του, προσέφερε στην ελληνική μουσική τα μέγιστα, τις μοναδικές του μελωδίες που θα μείνουν αξέχαστες.
Το «Πρωινό τσιγάρο» είναι ένα από τα πιο εμβληματικά τραγούδια του Νότη Μαυρουδή σε στίχους του Άλκη Αλκαίου, αφιερωμένο στον Μάνο Λοΐζο. Κια δεν το ξεχνάμε για εκείνη τη μοναδική μελωδία του βιρτουόζου της κιθάρας, Νότη Μαυρουδή.
Μία παρεξήγηση που υπάρχει γύρω από αυτό το τραγούδι είναι πως αναφέρεται στον Μάνο Λοΐζο, ενώ ο λόγος που αυτό το τραγούδι είναι αφιερωμένο σε εκείνον είναι άλλος.
Το ποίημα το έγραψε ο Αλκαίος γύρω στο 1980. Μόλις το ολοκλήρωσε του γεννήθηκε η επιθυμία να το μελοποιήσει ο Λοίζος και ίσως να το τραγουδήσει κιόλας.
Δεν είχε όμως καμμία επαφή μαζί του. Όταν ο Λοίζος βρέθηκε στο νοσοκομείο στην Μόσχα, μαζί του θα πήγαινε και ο δικηγόρος Ηλίας Γεράκης, κοινός φίλος και των δύο. Ο Άλκης το έδωσε στον Γεράκη, εκείνος με την σειρά του το έδειξε στον Λοίζο ο οποίος ενθουσιάστηκε. «Όταν επιστρέψω θα το φτιάξω» είπε. Δεν τα κατάφερε, πέθανε στην Μόσχα στις 17 Σεπτεμβρίου 1982.
Ο Αλκαίος δεν το έδωσε σε κανέναν άλλον. Το συμπεριέλαβε στην ποιητική συλλογή του «Εμπάργκο»
Σε εκείνη τη συλλογή το διάβασε ο Νότης Μαυρουδής, ο οποίος το μελοποίησε ερήμην του Αλκαίου για τον δίσκο του «Στην όχθη της καρδιάς μου». Κατόπιν όμως έπρεπε να πάρει την άδεια του ποιητή. Την ζήτησε και ο Αλκαίος ευγενικά αρνήθηκε. Του είπε πως το είχε γράψει για να το μελοποιήσει ο Λοίζος και εφόσον ο Λοίζος δεν υπάρχει πια δεν θέλει να το κάνει κανένας. Μεσολάβησε ο Θάνος Μικρούτσικος και τον μετέπεισε. Ο Αλκαίος έδωσε την άδεια και την συνέχεια την γνωρίζουμε όλοι.
Άλκης Αλκαίος και ο Νότης Μαυρουδής δεν συναντήθηκαν ποτέ!
Το τραγούδι έχει γνωρίσει πολλές εκτελέσεις, αλλά σε εκείνην την πρώτη, την χορωδία αποτελούσαν οι :
Κώστας Θωμαίδης, Γιώργος Μεράντζας, Ανδρέας Μικρούτσικος, Σάκης Μπουλάς, Θανάσης Νικόπουλος και Γιάννης Σαμσιάρης.
Οι στίχοι του
Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό
στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο
κι εγώ σε ζητάω σαν πρωινό τσιγάρο
και σαν καφέ πικρό και σαν καφέ πικρό
Άδειοι οι δρόμοι δε φάνηκε ψυχή
και το φεγγάρι μόλις χάθηκε στη Δύση
κι εγώ σε γυρεύω σαν μοιραία λύση
και σαν Ανατολή και σαν Ανατολή
Βγήκε ο ήλιος το ράδιο διαπασών
μ’ ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιον Τάσο
κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο
σ’ ένα καρέ τυφλών σ’ ένα καρέ τυφλών
